کمی شعر..کمی دلنوشته...بازسازی رویای شیرین من

 

کنسرتو کلاسیک عشق                                                                  

 سالن غرق در سکوت شده است .تنها صدای پلک نزدن ده ها و یا هزاران جفت چشمی که به او خیره شده است می آید و او ، در میان آن همه تاریکی در زیر نوری ایستاده است ،موهایش را روی یک شانه اش انداخته است و سازش رو روی شانه ی دیگرش قرار داده است و ایر در سل مینور باخ را پیش آن همه چشمان باز با چشمانی بسته به اجرا در می آورد...                                                                                     

آخرین نت هم که اجرا شد چشمانش را باز می کند ..می شد برق قطره های اشکی را که از انتظار خسته شده بودند دید..سازش را از روی شانه اش پایین می آورد و آرام آرام صحنه را در لا به لای سوت و تشویق تماشاگران ترک می کند تا از آن همه چشم مبهوت و خیره تنها گونه هایی خیس از سالن بیرون برود..                                    

زن سازش را درون کیفش می گذارد بارانی اش را بر تن می کند ودر میان رقص قطره های باران در میهمانی شب سالن را ترک می کند اما پیش از آنکه به راهش ادامه دهد بر میگردد و به تبلیغ بزرگی که بر بالای درب ورودی قرار داده شده بود نگاه می کند....

                          کنسرتو کلاسیک عشق....                                          

                                                  

                                                               


چهارشنبه 91/5/4 3:31 عصر |- سروش -| نظرات ()

ϰ-†нêmê§